Yolu Türkiye’den de Geçmişti: Depresyonun Pençesinde Hayatına Son Vermiş Kaleci Enke’nin Dramatik Hikayesi

Kaleciler, futbol alanlarının en yalnız insanlarıdır. Üç direğin önünde kadroları için son bir destek noktası olan kaleciler, dönüp gerilerine bakan ekip arkadaşlarına inanç vermek zorundadırlar. Bir kalecinin ise dönüp bakabileceği kimsesi yoktur. Alman kaleci Robert Enke de bu yalnızlığa karşı koyamamış, depresyonun pençesinde hayata son vermiş bir isimdi. 

24 Ağustos 1977’de Almanya’da Enke ailesinin üçüncü çocuğu olarak hayata gözlerini açan Robert, aslinda futbola bir atak oyuncusu olarak başlamıştı lakin altyapıdaki antrenörleri, genç Robert’in sahanın yanlış tarafında durduğunun farkına vardı. Enke’nin kalecilik yolculuğu da böylelikle başlamış oldu.

Aslında Enke’nin mesleği hayli parlak başlamıştı.

Sporcu ve dayanağını esirgemeyen bir aile, destekleyici antrenörler ile mesleğine başlayan Enke, hayli yetenekli bir kaleci olarak dikkatleri üzerine çekmeyi başarmıştı. 1996 yılında Carl Zeiss Jena takımında 18 yaşında A gruba yükselen Enke, oradan sonra adım adım yükselmeye başladı.

O dönemin akabinde ise birinci transferini gerçekleştirdi ve Borussia Mönchengladbach’a transfer oldu. Burada iki yıl boyunca yedek bekledikten sonra as kaleci olma talihini yakalamıştı. Berbat bir dönem geçiren grup o dönem küme düşse de Enke, performansıyla dikkatleri üzerine toplamayı başarmıştı. 

SL Benfica’nın başına geçen Alman teknik adam Jupp Heynecks, birinci olarak Enke’yi transfer etti. Bu kadarla da kalmayan Heynecks, genç kaleciyi tıpkı vakitte kadronun kaptanlığına da getirdi.

Benfica’nın zahmetli bir devrinde ekibe katılmış olan Enke, grup ligi 6. sırada tamamlarken o dönem Jose Mourinho ile de çalışmış ve birinci kez o zamanki ismiyle UEFA Kupası’nda forma giymişti. İşler Benfica için düzgün gitmese de Enke, performansıyla dikkatleri üzerinde topluyordu. 

Ve sonrasında Barcelona günleri başladı.

Benfica’nın yaşadığı başarısızlığa ve kupasız geçen döneme karşın Enke, Arsenal, Manchester United ve Atletico Madrid tarafından transfer listesine alınmıştı. Haziran 2002’de kontratı sona eren oyuncu, çabucak her futbolcunun hayalini gerçekleştirdi ve FC Barcelona‘ya transfer oldu. 

Öte yandan Barcelona, bir kez uyuşamazsanız bir daha pek de takviye görebildiğiniz bir grup olarak bilinmiyor. Enke’nin oynadığı birinci maç, İspanya Kupası’nda 3. Lig grubu Novelda FC’ye karşıydı. Maçı Barça 3-2 kaybederken maçın sonunda savunma oyuncusu Frank de Boer, bu mağlubiyetin sorumlusu olarak Enke’yi gösteriyordu.

Sonrasında Enke ligde sadece 20 dakika forma giyebildi. Şampiyonlar Ligi’nde ise İspanyol grubunun Club Brugge ve Galatasaray’a karşı aldığı galibiyetlerde kalede yer almış ve birinci sefer Şampiyonlar Ligi’nde alana çıkmıştı. 

Meşhur tek maçlık Fenerbahçe macerası da bu devrin sonuna denk geldi.

Frank Rijkaard, Barcelona’nın başına geçtiğinde, yeni lider Joan Laporta’nın seçim vaadi olarak kullandığı Rüştü Reçber’i ekibin birinci kalecisi olarak takıma aldı. Üçüncü kaleci durumuna düşen Enke ise 1 yıllığına sarı lacivertlilere kiralandı.

İlk olarak Kocaelispor ile oynanan hazırlık maçında kaleye geçen Enke, ligin de birinci haftasında Fenerbahçe formasıyla birinci resmi maçına çıkmıştı. 10 Ağustos’ta oynanan maçta Fenerbahçe, İstanbulspor’a 3-0 mağlup olurken yenilginin faturası da Enke’ye çıkarılmıştı. 

Çok uzun mühlet bu maçın akabinde Enke’nin kovulduğuna inanıldıysa da durum farklıydı. Aslında Enke, devrin teknik yöneticisi Daum’a gidip takımda kalmak istemediğini söylemişti. Daum sonraları kitabında bu husustaki pişmanlığını lisana getirmişti.

Barcelona, Enke’yi bu kere alt lig grubu Tenerife’ye kiraladı fakat Enke, burada üst seviye performans sergiledi. Dönem sonunda Hannover 96 kadrosunun teklifine evet diyerek bir defa daha Almanya’ya döndü. Bu kararı alırken hiç düşünmeye gerek duymamıştı çünkü eşi Teresa gebeydi. 

Cesur bir karar, Enke için kırılma noktası olmuştu.

Aslında Enke için saha içinde işler düzgün gidiyordu ve Hannover 96 formasıyla çıktığı maçlardaki performansı, gözlerin bir kere daha ona dönmesini sağlıyordu. Ne var ki özel hayatında işler rayından çıkmak üzereydi. Teresa’nın hamileliği esnasında hekimler, Enke çiftine çocuklarının hastalıklı doğabileceğini söylemiş ve çocuğu aldırmalarını tavsiye etmişti.

Robert ve Teresa çifti bu teklifi kabul etmedi ve Lara isminde bir kız çocukları oldu. Küçük Lara, geçirdiği ameliyatlara ve maruz kaldığı ağır tedavilere çok fazla dayanamadı ve 17 Eylül 2006‘da, şimdi 2 yaşındayken hayata gözlerini yumdu. 

Hayatını kazandığı elleriyle kızını toprağa koyan Enke, kendisini futbola verdi. Cenazenin bir sonraki günü bile idmandaydı. 2007-2008 sezonunda ligin en yeterli kalecisi seçilen Alman kaleci, bu performansını bir sonraki dönemde da sürdürdü ve üst üste ikinci en âlâ kaleci mükafatını aldı ve kendisine Dünya Kupası takımında da kendisine yer buldu. Ayrıyeten Leila adında bir de kız çocuğu evlat edinmişlerdi. 

Öte yandan Enke, depresyonun pençesinde kıvranıyordu. Hastaneye yatmasını tavsiye eden tabiplerini dinlemeyen Robert, hastaneye yatması durumunda evlatlık kızlarını kaybetmekten korkuyordu. Tek başına uzun yürüyüşlere çıkan ve bu yürüyüşleri genelde kızının mezarında bitiren Enke, bir gün tekrar bu türlü bir yürüyüşün akabinde kızının mezarına gitti. 

Mezarın başından ayrıldığında Enke, otomobiline döndü ve bir mektup bıraktı. Akabinde da kendisini tren raylarına atarak, 10 Kasım 2009’da hayatına son verdi. Enke, son mektubunda eşinden özür dilemişti. 

Olayın duyulmasının akabinde Hannover 96 taraftarları stadyumda toplandı ve bir hatıra defteri oluşturdu. Cenaze törenine 40 bin kişinin katıldığı Enke, stadyumdan grup arkadaşlarının omuzlarında ayrıldı. Enke, kızının yanıbaşında toprağa verildi.